Το 2007 ο ΟΗΕ πρότεινε ως λύση στο συνεχές πρόβλημα στο οποίο υφίστατο το Κοσσυφοπέδιο το Σχέδιο Ahtisaari (δημιουργημένο από τον ομώνυμο Φιλανδό εντεταλμένο του ΟΗΕ). Μέσω ενός επιβεβλημένου, από τον ΟΗΕ, νομικού πλαισίου το εν λόγω σχέδιο εμπεριείχε μεταξύ άλλων ρυθμίσεις συνταγματικής φύσεως με άμεσο αντίκτυπο στα δικαιώματα των ατόμων των κοινοτήτων του Κοσσυφοπεδίου. Ήταν ξεκάθαρο ότι το εν λόγω σχέδιο είχε ως στόχο την επίλυση του υπάρχοντος προβλήματος με έμμεση αλλά πλήρη αποδοχή των θέσεων των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου. όπως έχει γίνει αποδεκτό από πάμπολλους ακαδημαϊκούς. Παρόλο που το εν λόγω σχέδιο δεν εμπεριείχε ουδεμία φορά την λέξη «ανεξαρτησία,» έμμεσα δημιουργούσε το νομικό υπόβαθρο για την δημιουργία νέου ανεξάρτητου κράτους. Για την ιστορία, το εν λόγω σχέδιο δεν έγινε αποδεκτό αλλά παρέμεινε ως το προοίμιο της μονομερής ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου που επακολούθησε το 2008.
Ακλόνητη διαφορά σε ότι αφορά το Κυπριακό και δη το ψευδοκράτος είναι ότι η λεγόμενη «ΤΔΒΚ» εμποδίζεται πλήρως από το αυτοανακηρυχθεί ανεξάρτητη στην βάση της οικουμενικά αποδεκτής και πολλάκις νομολογημένης αρχής του Διεθνούς Δικαίου (ΔΔ) ότι παράνομες πράξεις δεν μπορούν να αποφέρουν έννομα δικαιώματα (ex Injuria jus non oritur). Η παράνομη πράξη όπως είναι αντιληπτό είναι η εισβολή, μαζί με τα παράγωγα που επέφερε αυτή, ενώ το δικαίωμα που αναιρείται λόγω της παράνομης αυτής πράξης είναι το δικαιώματος της αυτοδιάθεσης. Έτσι, παρόλο που μπορεί όντως να επιχειρηματολογηθεί ότι η «ΤΔΚΒ» πληρεί όλα τα συστατικά στοιχεία αναγκαία υπό το ΔΔ για την απόκτηση της ιδιότητας του de jure κράτους, αυτό καθίσταται νομικά αδύνατο αφού η πιο πάνω αρχή αποτελεί καίριο εμπόδιο. Το πιο πάνω έχει τύχει εκτεταμένης αναφοράς στην γνωμοδότηση που εξέδωσε το Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης το 2010, περί της νομιμότητας της μονομερούς ανακήρυξης ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπέδιοo.
Στην βάση των πιο πάνω είναι προβλέψιμο πως αποδοχή λύσης, εκ μέρους του Κυπριακού λαού, η οποία θα επιβάλει διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία σε συνδυασμό με τα επιπρόσθετα δικαιώματα που αποδέχεται ως συζητήσιμα ο κ. Αναστασιάδης (όπως σταθμισμένη ψήφος, εκ περιτροπής προεδρία και παροχή στις 4 βασικές ελευθερίες σε τούρκους υπήκοους) λειτουργούν ως αρωγός στην μετά-λύση αναίρεση του πιο πάνω εμποδίου, αφού πλέον θα δημιουργηθούν δύο νόμιμα κρατίδια υπό την μορφή των συνιστώντων κοινοτήτων. Είναι εκ των ων ουκ άνευ ότι περιστάσεις της εν λόγω φύσεως μπορούν να οδηγήσουν στην, νόμιμη πλέον, χρήση του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης εκ μέρους της μιας πλευράς, η οποία σε μια μελλοντική και όμοια με αυτή του 1963 ρήξη μπορεί να δώσει την δυνατότητα είτε σε δημιουργία ανεξάρτητου κράτους ή ακόμα και προσάρτησης στην τουρκία χωρίς πλέον εμπόδια. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως μια πιθανή αποδοχή των πιο πάνω τουρκικών θέσεων εκ μέρους της Ε/Κ διαπραγματευτικής ομάδας μπορεί να οδηγήσει την Κύπρο σε μελλοντικές καταστάσεις χειρότερες από την παρούσα όπως μια ενδεχόμενη, νομιμοποιημένη διχοτόμηση.
Αλεξάνδρου Αλέξανδρος 06/07/2017.
Κυπριακό και Διεθνές Δίκαιο 